Memocan Şiiri - İmdat Çakmak

Fırsat fırsat deyip düştü yollara
İnsanlardan kaçar oldu memocan.
Dost diye sarılmış zâlim kollara
Düşmanına kâbus oldu memocan

Tarlalardan,ovalardan dağlardan
Kayalardan,ormanlardan bağlardan
Öcün almak için zâlim beylerden
Düşmanına ecel oldu memocan

Uykusuz her gece,bir ay boyunca
Köy görünüp gözlere yaş dolunca
Eşi dostu vay memocan deyince
Özgürlüğüne kavuştu memocan.