Memo Şiiri - Ali Arıcak

Ey yüce dağların yaban gülü
Unuturmusunki yayla dağında,
Sevda mektuplarını,yavuklu şiirlerini,
Doyasıya yudumladığımız yayık ayranını
Memo;
Bilirmisin sen bizim sevdaları
Ateşine yandığımız yar kokularını
Sonsuz bir sevda ateşi bu memo
Bizim sevda yetim,
Bizim sevda öksüz,
Bizim sevda hor be memo
Bizim sevdaları sana yanlış anlatmışlar,
Yanlış söylemişler,
Yanlış yazmışlar,
Vede korkakça iftira atmışlar.
Bu sevdanın ocağı ateşşiz,
Bacası dumansızdır memo,
Saman alevi aşk değildir sevdamız
Bizim sevdalarımız.
Hem hevesimiz,
Hem yasımızdır,
Başkoyduğumuz alın yazımızdır.
Şehir sevdalarına benzemez bizim sevdamız,
Erine yar olmayan yavuklumuz,
Ele asla yar olmaz,
Mertlik, Delilik, erkeklik, namus
Girdimi bizim sevdalarımıza;
Yakılır,yıkılır,dökülür,
Allı duvak yerine, yaslı duvak örülür,
Toprak,taş,sel olur,yel olur,toz olur be memo,
Bizim sevdamız; çağlayan şelale,
Işıldayan meşaledir.
Ey dağların yaban gülü;
Bizim sevdamızı sana yanlış anlatmışlar,
Yanlış söylemişler memo,
Ne yavuklumuzu başkasına yar ederiz,
Ne donsuzlara, Ne soysuzlara, satarız
Ne de onları;
başımız dara girdimi, bırakır kaçarız
Karanlık sokaklarda,
Bozkır sevdaları gibi ilmik ilmik işleriz
Onları,
Kalbimizin her köşesine,
Bizde umutsuzluk korkaklık yok be memo,
Biz sevdalarımızı tavernalarda değil,
Bar sokaklarında,meyhane köşelerinde,
Meylerde şişelerde bulmadık,
Ve biz onları memo;
Bozkır töresinin yürek dağlatan,
Kıraç topraklarında bulduk,
Ve sarp kayalara yazdık adlarını,
Karış karış, silinmesin diye,
Bizim sevdamızın sonu ya telli duvak,
Yada ağıt ve gözyaşıdır. MEMO.