Insanlar birer hastalık, telaşları yakar içimi,
Düşlerimde kaybolurum, her karmaşa içinde.
Yalnızlık ise huzur, sessizlik benim sığınağım,
Yıldızlarla konuşurum, gece benim dostum.
Sokaklar kalabalık, yürekler gizli sıkıntılarla dolu,
Ama yalnızlık özgürlüktür, ruhuma bir ilaç gibi gelir.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta