Memnuniyet Şiiri - Hüseyin Ozan Öztürk

Yalnızım.kimsesizim.
Ama memnunum yalnızlığımdan.
Her gün bitmeyen sızımdan,
Memnunum.

Gelmesin kimse bana,
Çalınmasın kapılar,
Çok şükür arkadaşlarım var ya;
Böcekler,çiçekler,kuşlar..
Özlemle yolumu bekliyor kırlar.
Güllerin kokusundan,
Bülbüllerin sesinden;
Memnunum.

İstemiyorum bakmasın bana kızlar.
Kapatıp perdeleri,örtsünler pencereyi.
Ben beklerim geceyi;
Benimle ya yıldızlar;
Memnunum.

Ya ölürsem diyorum!
Beni kim bilecek?
Kim kazacak mezarımı?
Mezarımın üstüne,bir demet kırçiçeğini,
Bana kim getirecek?