Memnun musun Şiiri - Ceyhun Emre Doğukan

Memnun musun beni hüzün bahçelerinde gül olarak dikmekten
Memnun musun; kalbim, kalbim seni çağırırken sağır kalmaktan
Beni öldürmeden ölüm beğendirmekten memnun musun
Memnun musun hiç yaşanmamış aşkımın yasını tutturmaktan

Soruyorum sana, bir anlamı var mıydı dökülen tek bir gözyaşımın
Zihninde yaşamak için verilen mücadelenin yahut çekilen ızdırabın
Var mı çaresi gözlerinin derinliğinde boğulmaktan kurtulmanın
Sana soruyorum, var mı bir yolu sensiz, senin için yaşamanın

Tamam, vazgeçiyorum gönüllü görülen işkenceden
Biliyorum, kaderime boyun eğmeliydim ilk günden
Yanlış anlama, pişman değilim senden ya da dünümden
Yalnızca çaresiz bir çocuk haliyle medet umdum beni sevmenden