Memmet emmi Şiiri - Levent Erkök

Kocadın sen emmi bak yüzüne
Rüzgar esti hemen ağrı girdi dizine
Renkler yok, duman çökmüş gözüne
Koca ömür bitti, bak memmet emmi

Yüzün kırışmış ellerin buruşmuş
Saçın ağarmış, kafan karışmış
Bastonun senle artık barışmış
Hepsi boşa yarışmış, bak memmet emmi

Dağdan dağa koşarak yürüdün
Kazma kürekle ömrünü kürüdün
Daha benim ömrüm çok der idin
Ömür gitti, bak memmet emmi

Tarla tarla ektin ürün topladın
Seklemlerin doldu saydın yokladın
Nimetileri dizdin, malı katladın
Mallar gitti, bak memmet emmi

Yoldan gelen arabaları gözlersin
Kalabalıktı başım, nerdeler dersin
Sana mı geldi diye hep beklersin
Giden gelmiyor bak memmet emmi

Oysa gözünün nuruydu büyüttün
Hepsini de adam ettin eğittin
Sonra teker teker gurbete dağıttın
Gurbetten ses yok, duy memmet emmi

Hani mezarlık sana çok ıraktı
Koca karı seni bu dünyada bıraktı
Asıl şimdi sana yoldaş gerekti
Bir başına kaldın gör memmet emmi