Memmet Emmi. 1 Şiiri - Hüdaverdi Öz

MEMMET EMMİ. 1

Birgün; kaldır başını şöyle bir bak...
Arabasız ev kalmadı memmet emmi.
Artık ne hıyar ekilir, ne kabak
Bahçe bostan kalmadı memmet emmi.

Geldi trektör, gitti atla düven
Kalmadı komşudan komşuya güven
Ne oduna ihtiyac var ne keven
Tandır tezek kalmadı memmet emmi.

Şeer ekmeği, kapış kapış köyde
Yufka bazlama bitti, bir çok evde
Bizde müslümanız diyoruz sözde
Hatır gönül kalmadı memmet emmi.

Domates kasa kasa gelir şeerden
Arpa buğday kayboldu gitti hepten
Bedenler hasta, geçilmez şekerden
Dertsiz beden kalmadı memmet emmi.

Sabah namazın da ediyle büdü
Sözüm yoktur, dinlemez nefis sözü
Bağlar yazdan bozulur, görmez güzü
Olgun üzüm kalmadı memmet emmi.

Büyük kimdir küçük kim, hak getire
Laf söylenmez oldu kıza geline
Nebim...şöle biraz aklıma geldi de
Bende akıl kalmadı memmet emmi.

Lafın birini söyler beş çekerim
Eski insanlara artar hasretim
Ben cıranıya katmere hasretim
Eski dostlar kalmadı memmet emmi.

Göbekler büyüdü, vicdan küçüldü
Nimetler arttı, insanlık çürüdü
Ne köy eski köy, nede eski köylü
Bende umut kalmadı memmet emmi.