Memleketsiz Kaldım Şiiri - Samettin Şenkaya

Memleketsiz Kaldım

Dünyaya gözümü açtığım yerdi
Memleketsiz kaldım yıkıldı yurdum
Serin sularından içtiğim yerdi
Memleketsiz kaldım döküldü yurdum.

Fırsat olsa gitsem görsem diyordum
Konu komşu halin sorsam diyordum
Toprağını varıp öpsem diyordum
Memleketsiz kaldım dağıldı yurdum.

İki ayrı deprem altı Şubat'ta
Biri gece biri öğlen saatte
Bilemedi kimse herkes gaflette
Memleketsiz kaldım boğuldu yurdum.

Haberler acı bakamaz oldum
Gözüm akar durur tutamaz oldum
Kederim çok ağır atamaz oldum
Memleketsiz kaldım gömüldü yurdum.

El açıp Rabbime duâmı sundum
Tevbeye sığınıp hatâmı gömdüm
Düzelmekte çâre hitâmı gördüm
Memleketsiz kaldım büküldü yurdum.

Kul Sami üzülür Maraş Afşin'e
Çepeçevre dertler gelir üstüne
Yorulmaz feleğin acep kastı ne
Memleketsiz kaldım eğildi yurdum.

Samettin Şenkaya
(Kul Sami)