Memleketimin yetimi sokak ortasında çaresiz kalmış,
Anası fabrika işçisi,babası bir köy mezarlığında medfun,çocuk beşinde yetim kalmış,
Zemheri ayazında çatlak elleriyle,mutluluğun adresini sorarmış,
Gökyüzünün ziyası çocuğun hayallerini sımsıkı sarmış,
Köy evinde anası ekmeğini yedirirken,hakikatler karşısında benzi sararmış,
Anası ürkek,sanki tüm teaddiler korkularını yıkamış karanlıklarla,
Anası acılarıyla yönünü bulan bir usturlab gibi harp etmiş engellerle,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta