Memleketimi özledim Şiiri - Beşir Çitak

Gökyüzü aynı, yıldızlar ve güneş aynı
Işıklar yabancı, şehir yabancı
Memleket hasreti sızlar çocuksu yanımda
Rüzgarını özledim tozlu yollarını
Penceresine naylon, kapı aralığına bez tıkanmış
Derme çatma gecekondu evlerini özledim
Ben memleketimi özledim

Memleketim doğuda
Güneşe yakın biraz berisinde
Çocukları esmer yüzlü olur
Gülüşleri şiir gibi, saçları güneş kavruğu

Bahar akşamları ay bağdaş kurar çatılara
Rüzgar sevgiyle dokunur dallara, yapraklara
İnce bir ezgi sesi yayılır muhabbet vaktinde
Başka bir havası vardır, memleketimin
Ekmek gibi kutsal, su kadar saf

Sabahları bir başka güzel olur
Güneşin öpücüğü ile uyanılır, sıcak ve tatlı
Mayısı başka güzel, haziranı bir başka
Kışı çamurlu olur, asfalt değmemiş yolları
Bacalarda türlü türlü duman yükselir
Kimisi odun yakar, kimisi tezek
Benimse içimde volkanlar yanar
Gözlerimden Çağlayanlar taşar
Ben memleketimi özledim

BEŞİR ÇİTAK