Bu sabah işe giderken
arkama dönüp de şöööyle bir baktım da;
neler bırakmışım gerilerde
yaşamadığım
görmediğim
duymadığım
tatmadığım
çoook şeyler …
Bebekliğimde görmediğim sevgi ve şefkat
çocukluğumda oynamadığım oyuncaklar
saçlarımı okşamayan baba
kollarında uyumadığım anne
sarılıp koklaşamadığım kardeş
el ele tutuşup şarkılar söylemediğim arkadaş
sınıflarında okuyup- yazmadığım okul
beni anlamayan insanlar..
ve daha
neler de neler var! ..
Ben çöplükler için doğmuşum vesselâm
burada biter işte, söylenecek her kelâm! ...
TANIDINIZ MI BENİ?
Muzaffer YıldırımKayıt Tarihi : 9.8.2012 13:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
çocuklarımız

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!