Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
vatan hasretinin son bulması dileğimle...tebrik ediyorum.vatanımızdan selam ve saygılar
Hocam kutluyorum kaleminizi.
Yüreğiniz dert görmesin.
Saygı ve selamlar
Dağları başkadır ovası bir başka
Gezdikçe gelinir yaylaları aşka
Ayrılık olmasa sende kalsam keşke
Hasretten yürekler yakan memleketim….Mahir Başpınar
Yurt sılanız , beni de duygulandırdı.
Şiirden etkilendimm, duygulandım.
Memleketim.! (TÜRKİYEM)
Uzun yıllar oldu, senden ayrılalı,
Bağlarında bülbül, öten memleketim.
Hasretinle gönlüm, nasıl da yaralı,
Dağlarında keklik öten memleketim.!
Seninle ne kadar, öğünsem azdır,
Dört mevsimin, hemen hepsi yazdır.
Tepelerin yüksek, ovaların düzdür,
Yaylalarından sular akan memleketim.!
Uysaldır insanı gönülleri temiz,
Misafir perverdir, kapıdan girseniz.
Ekmeğini bölüşür, eger isterseniz,
Dağlarında kekik kokan memleketim.!
Meyvesi zebzesi, nekadar da boldur,
Konya ovasından, buğdayını doldur.
Dört mevsimi yaşa. madenleri boldur,
Kovanlarından bal. taşan memleketim.!
Bahar aylarında, laleler sümbüller,
Mis gibi kokar, bahçelerde güller.
Ne güzelde öter, her yerde bülbüller,
Burnumda tütüyor canım memleketim.!
Söz Yazarı: Erol Sagun.
____________________________________________________________________________________
Yüreğinize sağlık, memleket özlemi farklı bir özlemdir, ancak yurt dışına çıkınca daha çok belli olur.Çünkü ben yurt dışında çok bulunduğum için ve memleket özlemini çekenlerden ve bilenlerden birisiyim.
Yüce ALLAH sizide memleketinize kavuştursun hiç kimseyi memleketsiz ve vatansız etmesin. (AMİN)
MUHABBETLERİMLE...
Memleketim.! (TÜRKİYEM)
Uzun yıllar oldu, senden ayrılalı,
Bağlarında bülbül, öten memleketim.
Hasretinle gönlüm, nasıl da yaralı,
Dağlarında keklik öten memleketim.!
Seninle ne kadar, öğünsem azdır,
Dört mevsimin, hemen hepsi yazdır.
Tepelerin yüksek, ovaların düzdür,
Yaylalarından sular akan memleketim.!
Uysaldır insanı gönülleri temiz,
Misafir perverdir, kapıdan girseniz.
Ekmeğini bölüşür, eger isterseniz,
Dağlarında kekik kokan memleketim.!
Meyvesi zebzesi, nekadar da boldur,
Konya ovasından, buğdayını doldur.
Dört mevsimi yaşa. madenleri boldur,
Kovanlarından bal. taşan memleketim.!
Bahar aylarında, laleler sümbüller,
Mis gibi kokar, bahçelerde güller.
Ne güzelde öter, her yerde bülbüller,
Burnumda tütüyor canım memleketim.!
Söz Yazarı: Erol Sagun.
____________________________________________________________________________________
Yüreğinize sağlık, memleket özlemi farklı bir özlemdir, ancak yurt dışına çıkınca daha çok belli olur.Çünkü ben yurt dışında çok bulunduğum için ve memleket özlemini çekenlerden ve bilenlerden birisiyim.
Yüce ALLAH sizde memleketinize kavuştursun hiç kimseyi memleketsiz ve vatansız etmesin. (AMİN)
MUHABBETLERİMLE...
Kimden : Mehtap Bozkurt 1 (Bayan, 14)
Kime : sevda rüzgarı gurubu / EROL SAGUN
Tarih : 03.03.2010 14:25 (GMT +2:00)
Konu : Yn: MEMLEKETİM.(Türkiyem.)
şiiriniz çok güzel Erol Bey...demek siz memleket özlemi çekiyorsunuz...çok büyük bir acı...geçmiş olsun....=) =) =) =) =) =) =) =) =) =) =)
Cennetten bir parça türkiyem sevilmez mi? ,
Doğduğum büyüdüğüm yerdir,övülmez mi? ,
Üğruna canlar kanlar feda edilmez mi? ,
Cennet gibi kokar benim güzel Türkiyem!
Göz kamaştırır yeşilliği manzarası,
Miski amber gibi kokar güzel havası,
Söylenecek söz varmı ki! bundan sonrası,
Cennet gibi kokar benim güzel Türkiyem!....Fatma ALAGEYİK,,
GÜÇLÜ KALEMİNİ KUTLUYORUM ÜSTADIM,SELAM VE DUA İLE,
Gurbette yaşayan,hep sılanın özlemiyle yanar durur..Sizde çok güzel dile getirmişsiniz bunu mısralarda..Kutlarım sayın Sagun..
hece hece hasret kokan çok güzel bir memleket şiiri okudum.Gurbetteki güzel yüreğe anavatan dan kucak dolusu selma ve sevgiler.kutlarım.
memleket ve hasret böyle güzelleşir dizelerde
kutluyorum
namık cem
Bu şiir ile ilgili 98 tane yorum bulunmakta