MEMLEKETİM -l-
Doğup büyüdüğüm
sokağım
toprağım
yaşadığım
sessizliklerin
mavi öyküsünde,
seni kaleme aldım.
geçmeyen vakitlerin
acısı, tatlısı bende saklı
yetimliklerin
uzun bakışlarını
toprağa uğurladım.
kaybolmayan arkadaşlıkların
dolduramadığı boşluklarda
diz dize oturduğum
el ele verdiğim gözüm olan
şefkatle saran
annemin kollarını
saçlarımda dolaşan
babamın parmaklarını
hissettim s e n d e
her daim kucak açan,
dönebileceğim limanım
memleketim
eşin benzerin yok,
kalbimin içinde
seni hissettikçe,
öpüp başıma koydum.
Aksaray/15 Kasım 2022
Gökmen Yılmaz Erdem
Gökmen Yılmaz ErdemKayıt Tarihi : 15.11.2022 22:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
🇹🇷❤️🇹🇷
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!