Memleketim gibisi yok

Sabahın ilk ışıklarıyla, memleketimde gün başlar,
Her taraf cıvıl cıvıl,
Çocuklar toplanır mimar Sinan parkında,
Salıncaklara binerler coşarcasına,
Yazın da tütün kokar ovalarında,
Çobanlar hayvan otlatır,
Buğday samanı içinde.
Fakir çocukları,
Buğday başağı toplarlar.
Benim fakir memleketimde,
Unutmuşlar seni.
Milletin sıcak, canayakınsın,
Kendini, ne olursun verme başkalarına,
Şair Bilginim üzülür suskunluğuna,
Böyle kaderine terk edildiğine.