Memleketim de Memleket Şiiri - Cevat Çırak

Memleketim de Memleket

Anadolu’da izim gönlüm
canlarım var
Kalbim ana yurdumun
sınırlarının ötesine
Canım ciğerim
baharım bildiğim
İlk gözümü açtığım
Deliormanda memleketimde
Ne para ne mal ne mülk ne servet
Aklımda hep mutlu
çocukluğumu yarim biraktigim
gençliğimi yaşayamadığım
Can evimden öte bildiğim
Memleketim de memleket

Cennet bahçesinde
Sanki bir başıma
sevgisiz umutsuz
heyecansız bırakilmış
olarak yaşıyorum
Bazen gece, bazen gündüz
şaşkın berduş şu halimle
uçsuz bucaksız bir şimale
durmadan yürüyorum.
Dolup coşup
bazen az da olsa
umutlanıp
o hüsranı
tekrar tekrar yaşıyorum.
Elimde değil,
yetkimde değil,
çözümü bende değil,
onu da biliyorum.
Her şeye rağmen
daima dilimde
Çocuk yaşta
Eksik yarım yetim
öksüz bıraktığım
Doyamadığım
hep özlediğim
Memleketim de memleket.

Ne haldeyim dostlar
görüyorsunuz.
Halın nicedir?
Sağ olun soruyorsunuz.
Hasreti, gurbeti,
yasayıp bilenleriniz
beni çok iyi anlıyorsunuz.
Vazgeçilmezim hasretim.
Parayla pulla ölçülmez servetim
Doyamadığım unutamadığım
Özlemim o benim.
Memleketim de memleket

Ah be canlar
avare bir halde
sık bir orman içinde
koştura kıvrıla
yorulmuşum.
Hasretinle dertlenmiş
kavrulmuş yanmış
havasız susuz
yarım kalmışım.
Sanki bilinmez bir diyara
habersizce bırakılmış
kırık yarım bahtsız
Kimsesiz öksüz
tohum gibi savrulmuşum.
Hasret içinde hasret
gurbet içinde gurbet
Her zaman kalbimde
dilimde o benim
Sevdiğim köyüm
yerim yurdum
hiç unutamadığım
Biriciğim
memleketim de memleket.
Var git sen gerisi hesap et