MEMLEKETİM, AH… MEMLEKETİM! ...
Gözümün yağıydın, çapağı oldun
Bana değil ama,
Ocaksız, dumanı tütmeyen köylerime koşaydın
Ve çıkınımda bir parça tayın, zulamda peynir olaydın
Bulmasam da olur ama,
Tencerelerinde taş kaynatan
Ana sütüne helâl diye yüklenen
Nice bebelerin solmuş tenini acıtan
Fırtına öncesinde hakim, sessizlik
Ölü bir afet gibi dirilmişliğin boranı
Bir dolu rüzgâr ve kıtlık, kıran
Yıl 2004, köy yolundaki aracımızın çamurlukları hâlâ çamurlu! ...
04.07.04 Mustafa Gökçek
Mustafa GökçekKayıt Tarihi : 18.12.2004 17:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!