Memleketim Şiiri - Emine Akkurt

Benim memleketim sevdamdır.
Çocuk yaşta sürgün edildiğim.
Prangalı yüreğimden,tel örgülü duvarların arkasına,
Hergün bir uçurtma uçururum.
Umudum hayallerim özgürlüğe şiirler yazar.

Bir gün bu tutsak şehirden azad edilicem.
Kokusuna,çiçeğine,baharına, rüzgarına.
Hasret kaldığım memleketime kanat çırpıcam.
Oysaki her geçen gün beni,
Hem özgürlüğüme hemde ölüme yakın kılıyor.

Hayallerimi çaldılar suçsuzdum çocuktum.
Ama suç mahalinde ben vardım.
Yargısız infazdır bu masumiyetimi vurdular.
Kanadım kırık ellerim kelepçeli.
Beni memleketimden sürgün ettiler.

Her günüm avluda volta.
Akrep yelkovan birbirine küs.
Geçmeyen zaman vuslatıma engel.
Zaman geçince de umutlarım ölüyor.

Çelişkiler de kalmış bir hayat.
Pencereme güneş doğmuyor.
Biliyorum memleketim de aşk şarkıları çalıyor.
Sevdanın tınıları bana yasak.

Ruhumu duyamadığım müziğin ritmi sarıyor.
Her nota da sevda var aşk var.
Umudum mavi umudum gökyüzü.
Hayalimde henüz şiiri yazılmamış sevdam.
Memleketim hasretim özüm,bir gün kavuşacağım sana.
Emine Akkurt