Denizli, benim memleketim.
Huzur kaynağım, hürriyetim.
Gani gönüllüdür insanı.
Bulunmaz aç-susuz olanı.
**
Sen-ben yok bizde, bizim oğlan.
Takdir görür, gönlü hoş olan.
Bir düğün-dernekte buluşur,
Sağdan soldan, bir sürü insan.
**
Öteler olsa, altın kafes,
Denizli'de alırım, nefes.
Büyük saraylara gerek yok,
Yeter bize, küçük bir kümes.
28.09.2016
Kayıt Tarihi : 14.4.2018 21:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!