Memleketim Şiiri - Alaeddin İkican

Soluk bakıyor yıldızlar akşam karanlığına,
Boynu bükük otlar çığırıyor,böcekleri kuşları kapanına,
Çırpan kanatlarıyla akbabalar üşüştü can dergahına,
Elden,yardan,dost kokan yakınlardan.

Ağlıyor gözü yaşlı analar, bacılar, Ayşeler, Fatmalar,
Memedim ne oldu bize derken ayaklarında kanlı çarıklar,
Ses vermez oldu gönülleri parçalayan ağıtlar,gazeller,
Kesildi sözümüz bestelerden,türkülerden şarkılardan

Güneş ışıdı,doğdu Samsun’dan yurdumun üzerine,
Çiçekler şakıdı,güller açtı zifir karanlık yüzlerine,
Sanki tarih değişti,yeniden yazılıyor gibiydi,
Kitaplara,beyinlere,yeni yetişen nesillere.

O sımsıcak ateşiyle kahpe hainleri yakan güneşi,
Avuçlamak,sarmak okşamak isteyen ellerimi,
Allaha açtığım yakarış kokan sinemi,
Kurban ettim memleketime aldığım son nefesimi.

Şükretmek az gelir,Türkiye’nin gururuna,
İlkelerini yaşatmak görevdir Türk oğluna,
Bu günleri borçluyuz Atatürk’ün uğruna,
Aldığımız emanete sahip çıkmalı insanlık adına.