Memleketim Şiiri - Aysel Çoban

Of ta of, of anam of
Yine hüzünlendim.
Yine özlem sardı her yanımı
Şimdi anam olsaydı, kollarında uyusaydım.
Yaptığı ekmeğin kokusunu özledim.
Kaşarını, lorunu, sütünü, kaymağını
Yayık yaydığı günleri özledim.
Nerede bir ot görsem
Ekin tarlalarını hatırlarım.
Babamın tırpanla başakları biçişini özledim.
Tepelerde gezmelerim,
Gelincikler arasında yuvarlanışım,
Kardeşlerimi kandırışım,
O şımarık günlerimi unutamıyorum
Herkes gözümde tütüyor
Mehmet emmiyi, Hatçe nineyi,
Nafiye bacıyı, Osman kardaşı
Köyümdeki insanları özledim.
Ya karabaşım nerededir şimdi
Hangi tavuğun, hangi kazların peşinde,
Hangi ine kaçmıştır.
Yine dağıtmıştır ortalığı, anam arka sıra dolanır
Dayanmaz gelir öper onu, hem de kemik elinde
Gürül gürül akan dereleri
Mis kokan çam ormanları
Balık tutmaya çalışırken ıslanışımı
Çıplak ayakla kaçışımı özledim.
Ormanda kozalak toplamayı
Sırtında çalı çırpı taşımayı
Temiz havasını, soğuk sularını
Çılgınca yağan yağmurunu özledim.
Karlı günlerde kızak kayıp,
kartopu oynayışımı
her şeyi ama her şeyi memleketimi özledim.