Bırak beni haykırayım, susarsam sen mâtem et;
Unutma ki şâirleri haykırmayan bir millet,
Sevenleri toprak olmuş öksüz çocuk gibidir;
Mehmet Emin Yurdakul
Dağlarımda kar,yollarımda har;
Gelecek bahar,sen benim ol yar,sen benim ol dost,
Dağlarım duman,yollarım aman,
Geçiyor zaman,sen benim ol yar,sen benim ol dost...
Dağlar ağlıyor,yollar bağlıyor,
İçim yanıyor,sen benim ol yar,sen benim ol dost
Yaram kanıyor,canım yanıyor
Abdal sanıyor,sen benim ol yar,sen benim ol dost.
Yollar bağlaşır,gönül ağlaşır;
Sular çağlaşır,sen benim ol yar,sen benim ol dost.
Uğruna kurban olduğum,
Sevdasına vurgun yediğim,
Memleketim,
Sevdiceğim,
Sevdiğim,
Mim,
İn..
Sevdalı yüreği hangıi ateş yakar,
Gel at beni o ateşe,
Memleket ateşinde yanayım,
Ve o ateşte kavrulayım,
Kül olayım,
Yanayım,
Memleketim,
Memleketim,
Anadolum
Memleketim.
Sevdiceğim,
Sevdiğim,
İm,
Mim.
Hani benim düşlerim,
Hani benim sevdiklerim,
Hani nerde yaktığım türkülerim,
Hani nerede Pir Sultan Apdallarım,
Hani nerelere gitmiş benim Yunuslarım,
Hacı Bektaşlarım,,Mevlanalarım,,Mahsunilerim..
Sevdiceğim,
sevdiğim,
Memleketim,
Anadolum,
Memleketim,
Mim,
İm...
Kayıt Tarihi : 3.3.2012 00:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!