Gittiği yeri bilmeyen bir sarhoş
ne kadar yabancıysa
kendine dair her şeye,
öyle göçebeyim sana
en azgın kış yağmurlarında..
Karnımda bir sancı
soğuktan değil fakat
bir şeyden de değil,
hani acısını ilk kez yaşadığım
şüpheli bir aşk tadında,
sızı işte..
Seninle bir Şubat gecesi
diz dize üşümek
yerleşmektir kalbinin orta yerine,
öylece kalmaktır,sadece..
Yine de ben,
o,
Nisan tadı bakışlarını
atamıyorum aklımdan,
en azgın kış gecelerinde..
Kayıt Tarihi : 16.1.2011 00:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!