Memleketi bana gurbet edenler,
Malımı mülkümü peşkeş çekenler,
Düşmanımla birlikte kin güdenler,
Dünyada ve ahrette yüzü gülmesin.
Baba ocağından hiçbir eser kalmadı,
Gözü, gönlü aç olanlar yine doymadı.
Ana baba dostlarına, hatır sormadı,
Yaşattıklarını, yaşatmadan ölmesin.
Dün hısım, kardeş diye tuttuğum eller,
Bana minnet duyup onca dua edenler,
Ben gelince şehirden, korkup gidenler
Kırdıkları yerden kırılmadan, gülmesin.
Kiralarda sürünürken, el verdiklerim
Şimdi baba ocağında, bu iş güveyleri,
Kimi ateist, kimi ayyaş, kimisi arsız,
Kağıttan birer kaplan, hiç biri gülesin..
2025
Kayıt Tarihi : 11.7.2025 14:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!