Memlekete vardım ki, eski dostlar kalmamış
Âşinâ bâzı yüzler, bana bir nefes verir
Gördüğüm genç çehreler, benle tanış olmamış
Rast gelirsem onlara, amca diye ses verir.
Kiminin boynu bükük, kimi yaşlı ihtiyâr
Kimi memnûn hâlinden, kimi mes’ûd bahtiyâr
Kimi körpe bir fidan, kimi tâze bir bahâr
Rast gelirsem onlara, sesime bir ses verir.
Dolaştım adım adım, cadde ve sokakları
Beton binalar sarmış, cumbalı konakları
Aradım bulamadım, o eski durakları
Rast gelirsem onlara, ömrüme heves verir.
Sorup suâl eylerim, tanıdık tüm fertleri
Saygımla ve hürmetle, alırım fikirleri
Yüreğimde özeldir, hepsinin ayrı yeri
Rast gelirsem onlara, düşlerime es verir.
Bir of çektim derinden, hey gidi günler diye
Özlemim hiç bitmiyor, sormayın neden niye
Anladım ki saltanat, mülk değildir fânîye
Rast gelirsem onlara, kabirden adres verir.
Kayıt Tarihi : 9.7.2020 02:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cemalettin Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/07/09/memlekete-vardim-ki-eski-dostlar-kalmamis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!