Memleket Ve Sen Şiiri - Sedat Kocabey

MEMLEKET VE SEN

Pencere önünde demirden teller
Hadi gel kolaysa hasretini yen
İçerden dışarı sallanır eller
Bitmeyen sevdadır memleket ve sen

Her duvar arası on iki adım
Kayboldu huzurum kalmadı tadım
Sana kavuşmaktı bütün maksadım
Bitmeyen sevdadır memleket ve sen

Aklımdan çıkmıyor evim ocağım
Başı dumanlımı karlımı dağım
İstemem kesilsin hayatla bağım
Bitmeyen sevdadır memleket ve sen

Burada saatler sanki gün gibi
Üç ay oldu ama daha dün gibi
Bu kuyu çok derin karanlık dibi
Bitmeyen sevdadır memleket ve sen

Ben seni çekerim hep nefes nefes
Yazdığın her mektup bana senden ses
İnan ki boğuyor beni bu kafes
Bitmeyen sevdadır memleket ve sen

Kapıya kilitler vurur gardiyan
Gün doğana kadar durur gardiyan
Bilmem kimi kimden korur gardiyan
Bitmeyen sevdadır memleket ve sen

Sayılı gün elbet bitermiş ama
Bu gönül dayanmaz böyle bir gama
Bazı gün komedi bazen drama
Bitmeyen sevdadır memleket ve sen

Dün gece avluda dizildik boy boy
Kavgaya tutuştu bir kaç tane toy
Yazdığın mektuba kokundan da koy
Bitmeyen sevdadır memleket ve sen