Memleket Türküleri Şiiri - Yurdagül Özay

Kaderin susuzluğunu bulurum ben hep türkülerde
Yanan köz misali yüreğin öksüzlüğünü dile getirirler
Döküldükçe sazın tellerine
Toprağımın kokusu sinmiş sanki benliğine
Memleketimin alı yeşili çiçek çiçek türkülerde
Gurbeti hasreti ta can evinde duyurur
Buğday sıcağında kavrulduysan
Bir ağaç serinliği olur
Hasret döşeğine uzandıysan
Seni yâr sesiyle uyandırır
Kadere karşı kahır kazması olur
Yaşam örsündeki dövülen bedenleri
Bir tek türküler dinlendirir

Türkülerdir çatlamış toprakları sulayan
Alın terini anlatan
Türkülerdir yosunlu oluklardan içtiğin
O buz gibi suları dile getiren
Oy dağlar, başı dumanlı dağlar
Mendil tutmuşlar er davulun önünde türkülerle
Desen desen halılarda
Koyun sürülerinin çıngıraklarındaki egzotik havada
Yüreğimizin katığı, umudumuz
Türkülerin dilinde sabrımız
Türküler dolusu memleketim
Hep türkülerle benim

İzlerini taşımış yürek yaralarının gözyaşlarının
Bağrı yanık ananın sesi olmuş
Boğmuş acısını türkülerle
Bir güzelin yüreğindeki canlısını dökmüş
Nağme nağme sazın tellerine
Bu yüzden sevgi yorgunudur türküler
Onlar yürek kıvrımlarında bestelenir
Gönül sazının teline vurdukça
Türlü türlü dileklerle nağme olur
Sevda olur hasret olur
Yelken açar bütün duygulara
Kanat olur göğsümüzdeki kuşa
Yüreğin özü gönül sözüdür
Kısacası yüreğin bestesidir

Bir ses gelir bazen içinden
Çok uzaklardan bir ses
Martılar yükselir göklere
Turnalara dağları aştırır
Bir dağın yamacında baharı yaşatır
Ve yağmur tanesi gibi iniverir yüreklere

Ağrımaz mı hiç türküler dinlenirde yürek ağrımaz mı?
Kimler sevdi de teselli bulmadı türkülerle
Kimler gitti de kaybolmadı içinde
Okudu gönüller onunla aşkı ezberden
İçirdi sevdayı içirdi asırdan asra bitmeyen busesinden
Vur aşığım vur gayrı şu sazın tellerine
Daha bizim nice nice sevdalarımız saklı
Bizi bize anlatan memleket türkülerinde