Kendimi kafeste kuşa benzettim
Gurbetlik ruhumu sıkıyor artık
Baharken ömrümü sattım güz ettim
Mevsimler seyrinde çıkıyor artık
Bir barakam olsun kara meşeden
Tavanı naylonlu camı şişeden
Dört köşe olurum inan neşeden
Metropol şehirler kokuyor artık
Hasret kaldım vadi deki nehire
Aldığım her nefes benzer zehire
Ne Paris, ne Londra ne de Kahire
Bozkırlar içimi yakıyor artık
Yüreğini koru Kepez sımsıcak
Tezekle ısınsın üç taşlı ocak
Sıla hasretiyle sonun nolacak
Memleket toprağı çekiyor artık
Kayıt Tarihi : 1.7.2003 16:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!