Uzun bir ayrılıktan sonra
Yola çıkışımızı hatırlıyorum
Yine üzgünüm, kızmışım kendime
Bunca zaman ayırmasa mıydım
Issızlığa...
Köy şehir derken
İsim tamlamalarıyla geçti hayatımız
Belirtisiz!
Hiç benim senin olmadık biz...
Memleketimin taşları gibi renkliydik
Kuruyken mi renksiz göründük bilmem
Siyah beyaz giyerdik.
Benim beyazlığımı sen kapat,
Senin karanlığına ışık olayım derdin.
Hiç bir zaman sabah olmadı
Güneş sarıydı
Biz, siyah kundaklardan
Beyaz kefenlere
Dek renksiz...
Kayıt Tarihi : 3.7.2019 00:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emir Bozkurt 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/07/03/memleket-tasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!