Bir çınar ağacına yaslanmışım.
Temmuzun sıcak bir akşamında.
Kısarak gözlerimi,
Uzun uzun düşlere dalmışım.
Kendi dertlerimden vazgeçip,
Memleket meselelerine yol almışım.
Benim kara sevdam olmuş yoksul vatandaşım.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ne güzel hislerle yazmışsınız bu şaheseri.Sizler gibi düşünebilseydik ülke genelinde,çözülecek mesele kalmazdı geleceklere.Saygılarımla Metin Bey,kaleminiz hiç susmasın.
Güzel insanların yürekleri de güzeldir ve yaşadığı toplumun atan albi, çarpan nabzıdır.İşte yakından tanıma fırsatını bulduğum arkadaşımın bunu kanıtlayan güzel dizeleri.İyilik dolu, sevgi ve fedakarlık ddolu dizeler bunlar.Zevkle okudum .Büyük bir keyif aldım...Kutlarım..
Benim kara sevdam olmuş yoksul vatandaşım.
Ev olmuşum onlara, ekmek olmuşum,
Sıcacık çorba olmuşum sofaralarına.
Okul olmuşum, sıra olmuşum çocuklarına.
Kitap olmuşum ellerinde okumuşlar.
Defter olmuşum satır satır yazmışlar.
Toprak olmuşum tarlalarında.
Sonra yemyeşil başaklar vermişim.
Yağmur olmuş bereket getirmişim.
Güneş olup aydınlatmışım dünyalarını.
Gecelerine yıldız olmuş gözlerim.
Düşküne yol göstermiş sözlerim.
Her derde derman olmuşum.
Barış getirmişim tüm dünyaya.
Sobalara odun olmuşum zemheri ayazlarında.
Dalgalı deniz olmuşum temmuz sıcağında.
Mektup olmuşum sevgiliden gelen.
Gözyaşlarıyla yıkanmış sayfalarım.
Sonra en gizemli yerlerde saklanmışım.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta