Memleket Memleket Şiiri - Salim Erben

Bassa ayaklarım değse ellerim
Bozkırın mavi bulutlarına
Kırağı düşmüş damla gibi
Düştüğüm yerde kalırım
Yüreğim sana kanatlı
Nazlı nazlı bakışların
Kötü emelli hainlere
Bırakılmayacak kadar güzel
Ey anadolum kıyamet
Ha koptu ha kopacak
İçinde hainler beslenen
Yakmış cehennem ateşini
İmansız dinsiz Allahsız
Mesepsizleri bekler
Adalet dediğin şimdilerde
Diktatörlerin koynunda
Sevişen bir yosma oldu
Oysa
Doruklarında bozkurtların
Türküsüdür zirvelerim
Yaslandığım dağ olsun
Yedi iklim dört kıta
Gün aydınlansın yüzünde
Sür yurdumdan yobazları
Gürül gürül sevda yağsın
Yağsın ki
Buzlar çözülsün karlar erisin
Bahar gelsin memleketime
Yediden yetmişe namus borcu
Şimdi dik durma zamanı
Esmer yüzlü Anadolum
Uğruna kanlar döküldü
Uğruna canlar verildi daha
Kök salmamış fidanlar devrildi
Benim dilim sevda dili
Anadilim söylenir tüm bozlaklar
Türkülerimde sen dizelerim de sen
Tellerde nameler
Memleket memleket memleketim
Yüreğim döksün kelamını
Sana ömrümü sundum
Tek tek sayılı nefesim
Yaşamla ölümün adı oldu
Sığmıyor mevsimlere
Küllenmiş yıllanmış üşümelerim