MEMLEKET KOKAR.
Coşar damla damla dökülür yere,
Gözümün yaşında memleket kokar
Canımda tütüyor doğduğum yöre,
Dağında, taşında bir cennet kokar.
Unutamam cılga cılga yolları
Seherde gülüşen gonca gülleri
Öyle özledim ki bizim elleri
Hayalim, düşümde memleket kokar.
Bu ömrümün yoğu, varı vatanım
Sinemin ataşı, koru vatanım
İki cennet varsa, biri vatanım
Yazımda, kışım da memleket kokar
Üç günü bir saydım deli gönüle
Geldi geçti ömrüm sanki sel ile
Gurbette ölürsem bu hasret ile
Mezarım taşın da memleket kokar.
Halil İbrahim Kocaman.
10 Mayıs 2020
Kayıt Tarihi : 23.5.2020 17:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!