Özüne dönmeli, özden gelen.
Bozkırın bozlağı, halkımın ağıtları gibi.
Dalgalanan hilâlin altındaki çocuklar gibi.
Yırtılmış, kirli paslı pantolonum gibi.
Akşam ezanı gibi, dar sokaklar gibi.
En çokta biz gibi, bu memleketin divaneleri.
Her zerresine düzsem de dizeleri.
Ezildiğim bir sevda gibi, özden gelmeli.
Herkes sevmemeli.
Sevememeli...
Kayıt Tarihi : 10.3.2025 03:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!