Memleket Havası Şiiri - Salim Erben

Sevdamız dağdır ormandır yayladır
Gece gündüz mevsim mevsim yaşanır
Bahar mantar yazın soğuktur ayranı
Ah.memleketim ah toprağın çekiyor

Çalıştık çabaladık sevdik bilmedik
Eller gibi bir gün olsun gülmedik
Ağırdı yükümüz bana mı demedik
işsizlik gençlerin belini büküyor

Madımak toplardı gelinle kaynana
Dana sığır koşar aşağı yukarı çayıra
Koyun kuzu doğurmuş kör pınar da
Çocuklar öteaçeden çiğdem söküyor

Beyinler sağlam bedenlerimiz sakat
Yaş ilerledikçe kalmaz dizinde takat
Göz görmez el tutmaz olunmaz rahat
Ömür sonbaharın da yaprak döküyor

Bayramdan bayrama verir fitre zekat
Vermiş üç beş kuruş gönül çok rahat
Ha babam de babam tükenmiş takat
Kalmamış güç kuvvet toprak çekiyor

Duvar gölgesidir kadınların oturma yeri
Şuradan buradan derken düşer çeneleri
Dedi kodu sanki yokmuş gibi işleri güçleri
Çoluk çocuk sofrada aş ekmek bekliyor

Ahlatın birde alıcın çağlası yenmez
İmamın kayığına binen geri dönmez
Dumansız bacalarda ateş görünmez
Eş dost akraba kahkaha gülüş atıyor