Memleket Hasreti Şiiri - Arif Toprak

memleket hasreti

nazlı seher sabahları gidiydik
kırılmaya müsait
bağdaş kurup
türküler söylüyorduk tanıdık diyarlardan
umutlu türküler
rüzgar da eşlik ediyordu bize
memleketten konuşuyorduk memleketçe
derin hüzün kaplıyordu içimizi
tütün içiyorduk, gözlerimizden yaş gelircesine
gözlerimiz duman doluyordu
tütün kokuyordu
sonra susuyorduk
gözler derinlere daldığı zamanlarda
hakkını veremiyorduk dargınlığın
közde ısınıyorduk sonra

yaralı
bir kırlangıç konuk
oluyor masamıza
soluklanıyor
belli ki sıcak memleketten gelmiş
bizim oralardan
gözleri memleket kokuyor
kanatları hala sıcak
gözleri nemli

iyi de bu soğuk kentte ne işi var
yoksa o da bizim gibi
göçe mi zorlandı
yuvası mı yıkıldı bizim gibi

ekim/05