Memleket hasreti Şiiri - Ahmet Yüksel Şa ...

Olmuyor.
Yapamıyorum.
Gitmek istiyor, gidemiyorum.
Ne zaman gözlerimin önüne, gelse sevdiğim birileri
Gözlerim yaşarıyor.
Ve!
Burnumun direği kırılıyor
Gidemiyorum.

Hasret dolu içim, memleketimin toprağıma havasına
Dağlarına
Dağlardaki, ormanlarına hasret doluyum.
Sularına.
Soğuk, rüzgârlarına,
Mezarlıklarındaki, mezar taşlarına hasret doluyum.
Amma!
Gidemiyorum.

Burnumda, tütmekte
Burnumda tütmekte taşı toprağı, havası suları
Asırlardır akan, pınarları
İstiyorum’ ki son nefesim orada verisin.
Yeter ki verilsin, ister bir otel odasında ister izbe bir köşede
Amma!
Gidemiyorum.

Koklamak istiyorum, taşını toprağını
Eğilip öpmek istiyorum, dindirmek istiyorum hasretimi
Bol, bol.
Üzümünü yemişlerine olan hasretimi
Fakat bir şeyler mani oluyor bana.
Gidemiyorum.

28 Tem. 17
Ahmet Yüksel Şanlı er