Ah hasret!
İçin için ağlatır,ağladıkça kanatır
kor gibi yakar yüreği,
hoyrattır, dağdan esen azgın mı azgın yeli
ovaları var doyuran,ana gibi.bereketli
çatlayan toprağına yetişir
yağmurunun açık eli.
Dağında bayırında çalışan insanı
elleri nasırlı kadını,erkeği,kızı,kızanı
sofrasında bir tas çorbası,bir baş soğanı.
Ya ağlayan,
ezilen kadınlar,analar,bacılar
gözleri hep nemli.
Yiğittir evlatları anaların
can'dır,yar'dır,sevgisi sonsuz.
Memleketim,ahh memleketim!
İnsanı,havası,dağı,taşı,herşeyi benim.
Kayıt Tarihi : 8.8.2005 13:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)