Memleket Hasreti Şiiri - Muzaffer Çetin

Gün geçtikçe artıyor, memleketin hasreti
Çok içime batıyor, el alemin gurbeti
Burcu burcu kokuyor, memleketin toprağı
Sanki beni bekliyor düşen her bir yaprağı

Koyun güttüğüm yerleri artık özlüyorum
Memlekete gitmek için fırsat gözlüyorum
Bir başkadır köyümün dağı taşı ovası
Soğuk akar suları temiz olur havası

İlkbaharda kırlarda güzel çiçekler açar
Arı alır balını, kovana doğru uçar
Ana baba hasretten yollarımızı gözler
Bal olurmuş gerçekten söylenen acı sözler

Fethiye’de Nif derler bizim köyün adına
Kirazı da çok hoştur doyamazsın tadına
Aran yoksa soğukla sahiline inersin
Gezmek için denizde sandallara binersin

Canın çok mu sıkıldı, at oltanı denize
Nasibiniz var ise gelir balıklar size
Her mevsimin tadını her an bulabilirsin
Paran varsa cebinde, satın alabilirsin

Saymakla tükenmez memleketin özelliği
Tahrip olmamıştır henüz doğal güzelliği
Çetin çok özlüyorsun, yeter artık söyleme
Gideceksen durma git burda gönül eyleme

03/12/2006
Muzaffer ÇETİN