Memleket Deyince Şiiri - Kazım Üçok

Memleket deyince;
Çocukluğum gelir aklıma
Toprak damlı evler gelir
Memleket deyince;
Anılarım gelir aklıma
Yağmur kokulu odalar gelir
Ağlayan beşikler hamaklar
Bakır kaplar toprak çanaklar
Ve oyun oynadığım sokaklar gelir aklıma

Al-fistanlı kadınlar kızlar
Düğünler halaylar sazlar
Aklıma düştükçe yüreğim sızlar
Gece üstüme yağan yıldızlar gelir aklıma

Gölgesinde mey çektiğim bahçeler bağlar
Adına türküler yaktığım efsunlu dağlar
Ve o dağların eteğinde
Meleşir kuzulu yaylalar gelir aklıma
Telli-kızın su içtiği pınarlar gelir

Umut tarlasında başaklar
Saptan samandan döşekler
Analar babalar uşaklar
Sürülüp savrulan harmanlar gelir aklıma

Memleket deyince:
Çiy düşer kirpiklerime ince ince
Bir gün değil beş gün değil
Belki her gece
Gördüğüm rüyalar gelir aklıma

Aşk değil sevda değil bu
Bende gönül borcudur
Çiçeği allı-morlu
Suları burcu burcudur
Türküleri yanık mı yanık
Dertli mi dertli
Her ninnisi bir birinden kasvetli
Efkarlıdır hüzünlüdür acıdır
Bir sürmeli çektimi ooyyy
Tam da gönül harcıdır
Mızrabın tellere değdiği gibi
Depreşir içimde eski yareler
Acı-tatlı hatıralar gelir aklıma

Memleket deyince:
Yar gelir yaren gelir
Hasret kokulu diyarlardan
Beni derde salan gelir
Beni derde salan gelir!..