Memleket Şiiri - Gürkan Aydın 2

Yanık damlı evlerde büyüdüm ben
Bozlaklar da koştum düştüm ben
Ağustos böceği tarlalarında
Karınca misali yaşadım ben

Yıldızlar akardı geceleri göklerinde
Hayaller kurardım altında çakarlarınla
Parmağımla yazardım hikayemi
Kağıt kalem misali hatıralarımda

Tutardım ellerimle yıldızları tane tane
Sonra da bırakırdım özgürlüğe
Kayar giderdi ellerimden
Çakardı ışığını minnet duyar gibi gözlerime

Yaz olur kavururdu bedenimi
Güneşin sarı yaman ışıkları
Kış olur kapatırdı yollarımı
Karın o sonsuz beyazlığı

Hiç şikayet etmedim ben
Sayarken yılları ardı ardına
Hiç gönül koymadım ben
Havasına suyuna

Memleketim benim
Uçsuz bucaksız sarılar içinde
Büyüdüm ben anılarınla
Varlığınla

Şimdi uzak diyarlarda
Yaşıyorum belki ama
Anıyorum seni hiç bıkmamacasına
Her gün daha çok büyüyor
Özlemin ruhumda
Susmamacasına

Memleketim benim
Ay yıldızlı bayrak altında
Şehitlerin kanı damarlarında
Yaşa sen emi
O gök kubbenin altında
Sonsuzca…

Gürkan AYDIN