Memleket Şiiri - Nevzat Güzeldere

Her gelen bir kılıç vurur sinene
Kimisi yetinmez çıkar tepene
Millet olarak hep dedik bana ne !
Bizi bu duygudan, kurtar memleket…

Sonunda kimlerin elinde kaldın
Bir öksüz, bir garip gibi memleket
Kış bile uyanıp baharı gördü
Yeter artık sende uyan memleket…

Etrafın dost dolu hangi manada
Katıksız doyarmı insan sofrada
Sana sevdalanmış eller Sema’da
Dualarla kalkta, yürü memleket…

Vites hep birdedir,çıkmaz ikiye
Asayiş ve ilim, uyur sessizce
Sinek bal yaparmış inanma,hile
Sinek fıtratında bal, olmaz memleket…

Şehidin kemiği sızlar derinden
Gazi’nin yarası kaçarmı gözden
El salla bayrağım sen ta göklerden
El sallada biraz gülsün memleket…