Memleket Şiiri - Perihan Keskin

Taşı toprağı sever kimi insan, kimisi de denizi kumu...
Kimisi yemyeşil alanlarda bulur mutluluğu , kimisi masmavi bir denizde.
Kimisi de kaybolmak ister ,kimisi var olmak ait olduğu yerde.

Sahi memleket değil midir insanı kendi olduğunu hissettiren ?
Aldığı her nefeste içine huzur veren
Çocukluğuna ,anılarına gönderen..
Üç rengi de bir arada bulunduran
Yeşilliğiyle ferahlatan, kahverengisiyle yücelten , mavisiyle umut olan...
Her daim insana kucak açan...
Aç olduğunda erzak saçan...
Korktuğunda kalkan olan...
Her şeyi yapan ama kendi insanından, insanı koruyamayan...