Mal’ın mülk’ün değil kulun zengini
Doksan üç yaşında Memişin Halil
Rahmiye teyzemiz tutmuş dengini
Bir asır başında Memişin Halil
Aldırmaz hiç onca geçkin yaşına
Aklar düşmüş sakalına başına
Haram girmez sofrasına aşına
Rahman’ın peşinde Memişin Halil
İki oğlan dörtte kızı nurudur
Her birisi uslu uysal durudur
Yetmiş küsür yıllık eşi kuru'dur
Can bulmuş eşinde Memişin Halil
Elinde bir kürek sırtında çuval
Otuz yıllık çoban solunda kaval
Başı boş gezerek olmamış aval
Köylünün işinde Memişin Halil
Uçsuz bucaksız bir bilgiyle engin
Eşi yok dünyada bulunmaz dengin
Manevi anlamda o pangir zengin
Huzurun neşende Memişin Halil
Sakı var sırtında sıcak ayaz da
Yokluğu dürünmüş yufka piyazda
İyi bir Müslüman Namaz niyazda
Nebi’si düşünde Memişin Halil
İlâhi söylerken dinle gel hele
Güller açar diyor birkez gül hele
Ayrancı Ambar’a şeker bal hele
Lezzet var aşında Memişin Halil
Resuli saygım var hürmetim vardır
O koca bir çınar gölgesi kârdır
Kara toprak bize ona da yardır
Yazılır taşında Memişin Halil
.................06.02.2021
Resul Civcik"Ozan Resuli"Ayrancı/Karaman
Kayıt Tarihi : 14.4.2024 00:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu Şiirim,93 yaşındaki Memişin Halil yani "Halil İbrahim Asan Emmiye yazılmıştır Başta kendisine çocuklarına sevenlerine Ambar Köylülere Ayrancı ilçemiz’e Karaman ilimiz’e ve Şiir severlere İthaf ediyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!