Memiş Baba'ma Selâm-1 Şiiri - Önder Çağıran

Memiş Baba, yağdı firkat yağmuru
Sardı seni semâvâtın pür-nûru
Yaslı ötse avlularda bir kumru

Hatırlatır gönlümüzde sizleri
Gidip yetim bıraktınız bizleri.

Memiş Baba, koyunların kuzular
Nerde kaldın, gönlüm seni arzular
Tat kalmadı, sensiz geçti bu bahâr

Çayırlarda kuzuların meleşti
Bayırlarda koyunların eğleşti.

Ekin vakti ekin biçen tırpanlar
Anlar ondan işin ehli olanlar
Öğle vakti içilirken ayranlar

Rastlamadım oralarda izine
Kavuşsam da varıp düşsem dizine.

Memiş Baba, bostan bostan çiçekler
Ağaçlara yuva yapmış böcekler
Dal üstünde gözenekler, petekler

Hiçbir şeyin bu dünyâda tadı yok
Gidenlerin on gün sonra adı yok.

Memiş Baba, şimdi kaldık nâçâre
Firkatinle yüreğimiz bin pâre
Yeryüzünde gönlümüz de âvâre

Yatsak kalksak, gitsek gelsek ne fayda,
Âh ü zârla yürek delsek ne fayda?

Memiş Baba, gözyaşlarım özümde
Hâtıralar duman duman gözümde
Birgün yollar birleşecek ölümde

Yağmur yağmur yaş biriksin dîdeme
Bir Fâtiha ihsân edin dedeme.

Memiş Baba, unutmayız sizleri
Çok acıdır ayrılığın izleri
Helâl edin, bağışlayın bizleri

Bucak bucak kelâm olsun sözüne
Kucak kucak selâm olsun özüne.