Memet Zeki Ateş Şiirleri - Şair Memet Ze ...

Ak ellere kına yakmış allamış.
Bilekler tarlada tırpan sallamış.
Mektup yazıp posta ile yollamış.
Seni seviyorum bil demiş bana.

Elmaya benziyor yanağın alı.

Asbap deresinden kıraca geçtim,
Çağlacının buz gibi suyunu içtim.
Tarlanda,çayırında ot,ekin biçtim,
Unutmadık seni,köyüm üzülme.

Kuyuda,sellikte davar otardık,

Kim ne dediyse nazlı Nazo'ya
Yan vurup yüzüme bakmadan gitti
Yemekte iki gül koydum vazo'ya
Oturup mumları yakmadan gitti

Her sevdayı taşıyamaz her yürek

Gülüm hele eğil hele,
Dikenin batmasın ele.
Duacıyım esen yele,
Seni bana o getirdi.

Tutunup kuru yaprağa,

Bülbül gibi güldemisin
Serin esen yeldemisin
Yoksa yaban eldemisin
Kurban olam neredesin

Yar sensiz karlı dağlar

Gel otur yanıma dertleşek hele,
Gardaş bu memleket nere gidiyor.
Fakir fukarası kapılmış sele,
Adı Konulmamış yere gidiyor.

Öğrenci mağdur emekli sefil,

Zalim olma güvenipte parana
Gün gelirki merhem olmaz yarana
Yemin edip el basarım kurana
Lokması helal değil yediğin aşın.

Unutma dünyadan göçün bir anlık,

Kim yakını,kim uzağı,
Görmüyor bu halkın gözü.
Önündeki,Hin tuzağı,
Görmüyor bu halkın gözü.

Köleymiş sanki ezelden,

Ne etki ne tepkisi var.
Çıtkırıldım pekde kibar.
Saygı,sevgi,yok nearar
İşte çağ,işte gençlik.

Saçlar jöle diken,diken.

Düşünürsün kara,kara,
Tarla tapan etmez para.
Hep mahcupsun çocuklara,
Uyan artık uyan uyan,
Bu ne derin uyku hasan.