Memet Emmi Şiiri - Duran Bükülmez

Evler viran ocakları tütmüyor.
Eski tadı tuzu yok Memet emmi.
Bağlar harap bülbülleri ötmüyor.
Kalkta mezarından bak Memet emmi.

Gün beklerdik daha sabah olmadan.
Tarladaydik dedem namaz kilmadan.
Takılırdık şaka nedir bilmeden.
Gelde sigaranı yak Memet emmi.

Sıvası kalmamış kerpiç duvarın.
Sesleri kesilmiş malın davarın.
Esame okunmaz itin zagarın.
Şöyle bir ahını çek Memet emmi.

Toz toprakta sebze yerdik hasından.
Yayık ayranını içtik tasından.
İçimiz yanardı köy sevdasından.
Gelde dertlerini dök Memet emmi.

Tok kalırdık kuru ekmek yesekte.
Yüreğimiz gamlı, dertli desekte.
Şimdiki nesilin aklı yüksekte.
Kalbime saplanır ok Memet emmi.

Ozanım der uyanıpta gel dile.
Göç başladı, köy boşaldı nafile.
Kim kalmıştır,kim ölmüştür,kim bile.
Dertlerim yürekte çok Memet emmi.

Duran Bükülmez 04.06.2015
Erbaa.