Karanlık sanmayın ki kör edicidir. O ölüler diyarına açılan kapılarda bir rehberdir. Sadece kendisini bekleyenleri emzirir memeleri. Evet, ruh yeniden ateşlenir. Her bir atomunu harekete geçirerek. Ruh kendisine ait olana benzer. Doğum sancısı. Henüz doğmamış bir çocuğun adıdır. Zamanın değmediği bir toprak parçasına sirayet eden bu çocuk ve ruh birliği şimdi kendine bir vatan buldu: Dünya toprağı....!!
Serdar GürbüzKayıt Tarihi : 16.3.2019 05:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serdar Gürbüz](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/16/memelerini-yakma.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!