MEMEDİM
Gezemediğin, göremediğin, yaşayamadığın
Vatan dediğin bu toprakların
uğruna can verebiliyorsan
göz kırpmadan
ve hiç nasiplenmeden değerlerinden
“vatan sağolsun” diyebiliyorsan ölürken
Halaylarla çıkıyorsan ölüm yolculuğuna
Kim ne derse desin, en büyüksün sen
Boğaz manzaralı bir İstanbul tepesine konmalı naaşın
Biliyorum, eve uzak diyorsun
On can aldı kanlı tuzak diyorsun
Hepsi Anadolu’dan
Haklısın Memetim
Haklısın da..
Görmedin ya hani
Çılgın boğaz gecelerini
Yaşamadın ya sarmaş dolaş yavuklunla Tarabya’yı
İşte ondan diyorum…
Gerçi sen ölümüne savunduğun
Kızılay’ı, Alsancak’ı, Beyoğlu’ nu da bilmezsin di mi?
İşte sevgi bu aslan Memedim
Bu ülke benim diye avunmak
Hiçbir değer katmadan
Her şeyini bölüşenlere inat
Ölümüne bu toprağı savunmak
Annen baban perperişan
Doyurmuyor karınlarını kazandırdığın şan
Oysa ne hayalleri vardı seninle ilgili Memet
İş bulabilirsen çalışacaktın
Ekmek tutan ellere karışacaktın
Sen de herkesler gibi para diye yarışacaktın
Olmadı.
Yavuklunun gözleri şişti ağlamalardan
Gerçi o da unutur,ilaç değil mi zaman?
Güzel kız; bırakmazlar
Kurar bir yuva mutlak
Çocuklar doğururken, çürütür seni toprak.
Sana müteşekkiriz aslan Memedim benim
Bir boğaz tepesine gömülmeli cesedin
Çula sarılı ailen
Naaşının yanında
Üzgün ama gururla yürürken
“Şehitler ölmez,vatan bölünmez” sloganları
Soyutlayamaz seni ölümden.
Kayıt Tarihi : 29.1.2012 14:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!