Memeden Kesilmiş Saatler Şiiri - Ömer Ya ...

yaklaşma
dur
sakın uzatma ellerini
içimdeki çocuğun memeden kesilmiş saatlerindeyim
buz kesmişim
bakmayın hazan mevsiminin başındayız diye
feda edilmiş baharlar ardından harman yapılmaz
daha zemheri bende
ve adımlanıyorum
saçaklardan sarkık buz lardan damla damla beslenerek
her damlada bir adım
her adımda bir ölüm
dedimya
memeden kesilmiş saatlerdeyim
pimi çekilmiş el bombası misali
sakın haa
elleşmeyin yanlızlığımaa
yürek koymuşluklarım içimde dağlanmış
büyümekte
büyütmekde üstelik
mısra mısra

şimdi çiçekbozuğu alnlımda
sakallı simamı yüzüme merçe söyleyen aynalardayım
hangi ahmak yüzüme çevirdi bunu
karşımda koskoca bir adam
az önce çocuktum oysa
tamam gözlerim kapalıydı belki
ama çocuktum iştee
tek düşüncem misket oynamaktı
yada saklambaç
hatta komsunun kızlarıyla evcilik bile oynayacaktık
ben baba olacaktım
büyük kız anne
kırmızı panjurlu olmasada evimiz
tek korkumuz birazdan annemizin seslenmesiydi

şimdi lanet bir güneşin parıldattığı zavallı bir dünydayım
en sevdiğim oyuncağım elimden alınmışcasına
şiirleniyorum
ne çocukluğumdayım
ne yüreğimde büyülü sevdamda
her yanım yanlızlık
kafamda binlerce tilki dolaşmakta
kuyrukları birbirine değmeden
birisi misketlerimi yürütmüşmü ne
komşunun kızıda kocaya gitmiş dediler
kırmızı panjulu evimiz zaten hiç olmadı
çocukluğumu çalmışlar işte
vah benim zavallı hayallerimm

dokunmayın
memeden kesilmiş saatlerimdeyim

FUFUKA