Memed'im Şiiri - İbrahim Pataz

Memet’im
(Gerçek hayattan alınmış isimler değiştirilmiştir.)

Ayrı bellemezdim seni kanımdan,
Yakınımda olamadın Memed’im.
Allah bilir kıymetlisin canımdan,
Değerimi bilemedin Memed’im.

Sevgi doldum, sana gönül bağladım,
Aşkın ile yüreğimi dağladım,
Ayrı düştük, gece gündüz ağladım,
Göz yaşamı silemedin Memedim.

Cennetimsin diye kaçtım da geldim.
Anamdan babamdan geçtim de geldim.
Çocuğuma baba seçtim de geldim,
Beni hiç mi dilemedin Memed’im.

Yokluğunla ört düşürdün haneme,
Her günüm bir sene bilesin bana,
Seni soruyorum dönüp gelene,
Bir kez selam salamadın Memed’im.

Ne adres bildirdin, ne yerin belli,
Çok acıymış ayrılığın bedeli?
Yokluğunda yok olmuşum gideli,
Arayıp da bulamadın Memed’im.

İki ciğer paren annesi ile,
İnsan merak edip sormaz mı niye? ,
Telefon açıp da nasılsın diye?
Bir kez gönlüm alamadın Memed’im.

Yavruların on beş sene okudu,
Babam diye hasretini dokudu,
Düğün kurduk, salamadık okuntu,
Çok bekledik gelemedin Memed’im?

Elif’imiz doktor, Ali’miz savcı,
İkisi de sağlığına duacı,
Bu gururu yaşamadın ne acı,
Mutlu günde gülemedin Memed’im.,

Yüreğim oynuyor Memed dendi mi,
Özlem doldum parçaladım bendimi,
Gider oldum tüketmişim kendimi,
Kıymetimi bilemedin Memed’im.

Yalnız senin ile ortaktır sırrım,
Seni sevmek benim bir tek kusurum,
Yüreğimden kelepçeli esirim,
Bilemedin, bilemedin Memed’im.
,
Saçlarım dağların karından beyaz,
Son dileğim budur etme itiraz,
Mezarım taşına, şu sözümü yaz,
“Sensiz mutlu olamadım Memed’im”
İbrahim PATAZ
31.08.2008 Osmaniye