. . . . . MEMAT. . .
Dayan nefesim, ışığa az kaldı
Düğün var bu gece, giy libasını
Ufka gitmeye az kaldı
Getirmisler düğün arabasını
Geriye kalan ne dersin?
Koskoca yalan.
Gözlerimin perdesi cekilsin
Rabbim el eman!
Uğurlamaya gelmiş dostlarım
Bitti dunya teranesi
Ya Hayy olan Allahım
Dudaklarım da mematın busesi
Ağlama yar kıskanma ne olur
Rabbim yardan da yar
Belki birgun vuslat olur
Kabul olur dökülen yaşlar
Iki kol tuttular beni
Biri sağımda biri solumda
Dillerde Hakk'ın bestesi
Okudular başucumda
El eman Ya Rabbi
Koydular kör kuyuya
Yok bir lahza çizgi
İki melek başladı sorguya
Sordular seni Ya Habibi
Bilirmiyim güzeller güzelini
Serdiler önüme gunahlarimi
Eman eyle ben memati
Kayıt Tarihi : 29.1.2018 15:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Karataş](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/29/memat-3.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)